συνεφαπλώ

-όω, Α

μέσ. συνεφαπλοῦμαι, -όομαι- διαχέομαι μαζί ή ταυτόχρονα με κάποιον άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐφαπλῶ «απλώνω, διαχέω, διασκορπίζω»].